മോഹിനിയാട്ടം Mohiniyattam Mohiniyattom Mohini Attam

 ആർട്ടോഗ്രാഫിനായി എഴുതിയത്...  അസ്ഥിതൊടുന്ന അനുഭവത്തെ വാക്കുകളിലേക്കൊതുക്കുകയെന്നത് ഏറെ പ്രയാസകരമാണ്, ഒരുപാട് ആരാധിക്കുകയും ഇഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്ന ആളിലൂടെ അനുഭവിച്ച രസനയെ രേഖപ്പെടുത്തേണ്ടി വരുമ്പോൾ പ്രത്യേകിച്ചും. വാക്കുകൾ കൊണ്ട് അളന്നെടുക്കാനാവാത്ത നൃത്തഗോപുരമാണ് അലർമേൽ വള്ളി. കാലമേറെക്കഴിഞ്ഞാലും അത് പ്രൗഢിയോടെ തന്നെ നിലനിൽക്കും. സുദൃഢമായ തായ് വേരുകളിൽ വള്ളിയിനിയും പടർന്നുകയറും. വള്ളിയാടുമ്പോൾ ആ ഹൃദയത്തിൽ ഹൃദയം ചേർത്തുവെച്ച് നമ്മളും കൂടെയാടുന്നുണ്ടോ?  മുഴുവൻ വായിച്ച് അഭിപ്രായം അറിയിക്കണം.

                                     വിഖ്യാത ഫ്രഞ്ച് ചിത്രകാരൻ പോൾ ഗോഗിന്റെ പ്രസിദ്ധമായ ഒരു വാചകമാണ് “ Art is a mad search for individualism.” സ്വത്വ ബോധത്തിന്റെ ഭ്രാന്തമായ ഒരു അന്വേഷണമാണ് കല എന്ന ചിന്തയിലൂന്നിയുള്ള ചില തൊന്നലുകളാണ് ഇന്നത്തെ  കുറിപ്പിനാധാരം. കല എന്ന ബൃഹത്തായ ലോകത്തെ വിലയിരുത്തി ചിന്തിക്കാനുള്ള കെൽപ്പില്ല എന്ന് ആദ്യമേ പറഞ്ഞുവക്കട്ടെ. നൃത്തത്തെ അടുത്തറിയുമ്പോൾ എന്നിൽ രൂപപ്പെടുന്ന ചിന്തകൾ തന്നെയാണ് പറയുന്നത്. അടുത്തറിഞ്ഞു എന്ന് പറയുന്നതിൽ ചെറിയൊരു ശങ്ക ഇല്ലാതില്ല. ഒരു ശരാശരി മലയാളി പെൺകുട്ടിയെ പോലെ നാലാം വയസ്സിൽ നൃത്ത പഠനം ആരംഭിച്ചു. മനോഹരമായ ചലനങ്ങൾ, നൃത്തം ചെയ്യുമ്പോൾ ഒരു സന്തോഷം, കുട്ടികാലത്ത് ആ സന്തോഷം ആളുകൾ എന്നെ തന്നെ ശ്രദ്ധിക്കുന്നത് കൊണ്ടായിരുന്നില്ല എന്ന് ഉറപ്പിച്ച് പറയാൻ വയ്യ ട്ടോ🤭. പിന്നീട് മാറ്റം ........അത് കാലത്തിനുവിട്ടു കൊടുക്കുന്നു😀. നൃത്ത ലോകത്ത് ഒരു വിദ്യാർഥിനി ഈ സ്വത്വ ബോധം നേടുന്നുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് എപ്പോഴാണ്? പഠിച്ചു തുടങ്ങുന്ന കാലത്ത് അത് എന്തായാലും നടക്കില്ല. ഗുരു എന്ന തത്വത്തെ ഒരു വ്യക്തിയിലേക്ക് ചുരുക്കിയാണ് നാം ഓരോരുത്തരും കല അഭ്യസിക്കുന്

അങ്ങനെ ഒരു ഗുരു പൂർണിമ കൂടി കഴിഞ്ഞു. ലോകത്തിലെ സർവ്വ ഗുരുക്കന്മാർക്കും പ്രണാമം. സ്കൂളിൽ പഠിക്കുന്ന കാലത്ത് പഠിക്കുന്നതിന് പകരം കഥകളും പാട്ടും ചില മഹത് വ്യക്തികളുടെ പ്രഭാഷണങ്ങളും ഉണ്ടാവുന്ന ദിവസം. അങ്ങനെയാണ് കണ്ടിരുന്നത്. വ്യാസ ജയന്തി യാണെന്ന് അറിമായിരുന്നൂ ട്ടോ. അന്നൊക്കെ ഞങ്ങളുടെ സ്കൂളിൽ മാത്രമാണ് ഗുരു പൂർണിമ ആഘോഷിച്ചിരുന്നത്. ഇന്നിപ്പോ എല്ലാം ആഘോഷിക്കുന്ന പോലെ സ്റ്റാറ്റസ് ഇട്ട് ആഘോഷിക്കുന്ന മറ്റു പല ദിവസങ്ങൾ പോലെയായി ഗുരു പൂർണിമയും. എല്ലാകാലത്തും എല്ലാകാര്യത്തിലും പ്രത്യേകതയുള്ളവരണല്ലോ കലാകാരന്മാർ. ഗുരു എന്ന വാക്ക് ഏറ്റവും അധികം എല്ലാ സന്ദർഭത്തിലും(വേണ്ടിടതും അല്ലാതെയും😉) ഉപയോഗിക്കുന്നവർ. കലകൾക്ക് അധ്യാപിക/ അധ്യാപകൻ ഇല്ല. എല്ലാരും ഗുരുവാണ്. അതിന്റെ ഗുട്ടൻസ് ഇത് വരെ പിടികിട്ടിയിട്ടില്ല. ഞാൻ ഏതായാലും അതിൽ പെടില്ല. എന്നെ ഒരു ടീച്ചർ ആയി കണ്ടാൽ മതി എന്ന് മുന്നിൽ വരുന്ന ഓരോ വിദ്യാർത്ഥിയോടും പറയാറുമുണ്ട്. ഇൗ അടുത്തിടെ ഒരു കുട്ടി എന്നോട് ചോദിച്ച ഒരു ചോദ്യമാണ് ഇന്നത്തെ എഴുത്തിനാധരം. കലകൾ അക്കാദമിക കോഴ്സ് ആയി പഠിക്കുന്ന കാലമാണല്ലോ. ചോദ്യം ഇതാണ്.."എല്ലാ മനുഷ്യരും ഒരു പോലെയല്ലേ? സ്കൂളിലു

വിവിധങ്ങളായ വിജ്ഞാനമേഖലകളെക്കുറിച്ച്  നാട്യശാസ്ത്രം പ്രതിപാദിക്കുന്നുണ്ട് എന്ന് സൂചിപ്പിച്ചുവല്ലോ. സ്വരങ്ങളെക്കുറിച്ചും വ്യഞ്ചനകളെക്കുറിച്ചും  ചന്ദസ്സ്, വൃത്തം തുടങ്ങിയ സാഹിത്യസംബന്ധിയായ വിഷയങ്ങളെക്കുറിച്ചും നാട്യശാസ്ത്രം വിസ്തരിച്ച് പറയുന്നു.  നൃത്ത-ഗീത-സാഹിത്യാദികളിൽ താൽപര്യമുള്ളവർക്ക് കേട്ട് പരിചയമുള്ള പേരാവും തൊല്‍കാപ്പിയം. അറിയാത്തവർക്ക് വേണ്ടി ചെറിയൊരാമുഖം.  തമിഴ് സാഹിത്യത്തിലെ ഏറ്റവും പഴക്കം ചെന്ന കൃതിയാണ് തൊല്‍കാപ്പിയം. നാട്യശാസ്ത്രം രണ്ടായി പിരിച്ചുപറഞ്ഞ പോലെ, തൊൽ+കാപ്പിയം ആണ് തൊല്‍കാപ്പിയം ആയത് എന്ന് പണ്ഡിതമതം. തൊൽ എന്നാൽ പഴയത് എന്നും കാപ്പിയം എന്നാൽ കാവ്യം എന്നുമാണത്രെ. അഗസ്ത്യമുനിയുടെ ശിഷ്യനായിരുന്ന തൊൽകാപ്പിയരാണ് ഇതെഴുതിയത് എന്ന് പറയപ്പെടുന്നു. മൂന്ന് അതികാരങ്ങളിലും (എഴുത്ത്, സോൽ, പൊരുൾ), ഒൻപത് വീതം അദ്ധ്യായങ്ങൾ. മൊത്തം 1612 സൂത്രങ്ങൾ. ഒരു തമിഴ് വ്യാകരണ ഗ്രന്ഥമായിട്ടാണ് തൊല്‍കാപ്പിയം അറിയപ്പെടുന്നത്. എന്നാൽ നാട്യത്തെപ്പറ്റിയും സവിസ്തരം പ്രതിപാദിക്കുന്നു. ഏതൊക്കെ ഘടകങ്ങളിലാണ് സാദൃശ്യം എന്ന് ഒരന്വേഷണത്തിനാണ് ശ്രമം. അറിവ് വളരേ പരിമിതം. ഈ വിഷയത്തിൽ കൂടുതൽ അറിവുള്

ഗൂഗിൾ ഇൽ എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ തപ്പി കേറി വരുന്ന ലേഖനങ്ങൾ വായിക്കുന്ന ശീലത്തിൽ ഇന്ന് കിട്ടിയത് ഇത്.... "വിദ്യാർഥികൾ എങ്ങനെയായിരിക്കണമെന്ന് ഒരധ്യാപകൻ/പിക ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ ആ ഗുണങ്ങളെല്ലാം അധ്യാപകനുമുണ്ടാകണം. തനിക്കില്ലാത്തത് മറ്റൊരാൾക്കുമുണ്ടാകണമെന്ന് നിർബന്ധം പിടിക്കുന്നത് ശരിയല്ലല്ലോ. അച്ചടക്കം, ആത്മാർത്ഥത, കൃത്യനിഷ്ഠ, ശുചിത്വം, ഉത്തരവാദിത്വ ബോധം, സ്ഥിരോത്സാഹം, ജ്ഞാനതൃഷ്ണ, സമഭാവന, സാമൂഹ്യ പ്രതിബദ്ധത, ശുഭാപ്തിവിശ്വാസം ഇതെല്ലാം ഇരുകൂട്ടർക്കും വേണ്ട പ്രധാന ഗുണങ്ങളാണ്. ഈ ഗുണങ്ങളെല്ലാം ഉള്ള അധ്യാപകരെ ഇന്നും എന്നും സമൂഹം ആദരിക്കും." വായിക്കാൻ നല്ല രസം...ഇത് വല്ലതും നടക്വോ എന്നാണ് ചിന്ത. അധ്യാപിക എന്ന നിലയിൽ ചിന്തിക്കുന്നതിലും രസം വിദ്യാർഥിനിയായി അധ്യാപകർക്ക്‌ മാർക്കിടാൻ 😉 . സ്കൂൾ കാലം മുതൽ പഠിപ്പിച്ച അധ്യാപകരെ ഓർത്തു. എല്ലാരേയും ഓർമ്മയുണ്ട് ട്ടോ. 🙂🙏 നല്ല അനുഭവങ്ങളും പിന്നെ ഉഴപ്പിന് ഇത്തിരി പണികൾ തന്നവരും..വെറുതെ പറയുന്നതല്ല, എല്ലാരോടും ഇഷ്ടം മാത്രം. സ്വാധീനച്ചവർ , ഇഷ്ടം തോന്നിയിട്ടുള്ളവർ, പഠിപ്പിച്ചു, വിഷയത്തോട് ഇഷ്ടം ഉണ്ടാക്കിയവർ അങ്ങനെ അങ്ങനെ...സ്കൂൾ കാലത്ത് നേരത്തെ

വലിയ നർത്തകി ആയി എന്നൊന്നും വിചാരിച്ചിട്ടല്ല ട്ടോ.. ഇന്ന് നൃത്തം എനിക്കെന്താണ് എന്നുള്ള ചില തോന്നലുകളെ പറ്റി ആവാം എന്ന് തോന്നി. ഇങ്ങനെ ഒന്നാവുമ്പോ ഇത്തിരി ഫ്ലാഷ്ബാക്ക്‌ ഉണ്ടാവും എന്നു ആദ്യമേ പറയാം. പഠിച്ചു തുടങ്ങിയ കാലം മുതൽ വല്ലാത്തൊരു അഭിനിവേശമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞാൽ നല്ല അസ്സൽ തള്ള് എന്ന് പറയാം. ഇഷ്ടമായിരുന്നു, എന്റെ വാശി സഹിക്കാൻ പറ്റാത്ത അവസ്ഥ ആയപ്പോൾ ആണ് ഡാൻസിനും പാട്ടിനും ചേർത്തത്. രണ്ടും ഒരുപോലെ ഇഷ്ടം. ഗീത ടീച്ചറുടെ പാട്ട് ക്ലാസ്സ് കഴിഞ്ഞാൽ, വിനിച്ചേച്ചി (ഗുരു വിനിത നെടുങ്ങാടി) ഡാൻസ് എടുക്കും. രണ്ടും കഴിഞ്ഞ് വീടെത്തിയാൽ ശീലിച്ചിരുന്ന ഒന്നുണ്ട്. അമ്മച്ചന്റെ (അമ്മയുടെ അച്ഛൻ) മുൻപിൽ ഉള്ള പെർഫോമൻസ്. ലോകത്തിൽ ഞാൻ തന്നെയാണ് ഏറ്റവും നല്ല നർത്തകി പാട്ടുകാരിന്നോക്കെ പറഞ്ഞു സുഖിപ്പിച്ചു, അമ്മച്ചൻ എല്ലാ ക്ലാസിലും പഠിച്ചത് ചൈയ്ത് കാണിക്കാനും, പാടി കേൾപ്പിക്കാനും പറയും. ഞാൻ അറിയാതെ എന്നെ കൊണ്ട് പ്രാക്ടീസ് ചൈയ്യിപ്പിക്കാനുള്ള തന്ത്രം ആയിരുന്നോ🤔 ... കുറച്ചു ഓടിക്കാം....സ്കൂളിൽ പഠിക്കുമ്പോൾ തന്നെ ഒന്നുറപ്പായി മറ്റു വിഷയങ്ങളെക്കാൾ ഞാൻ ഇഷ്ട പെട്ടിരുന്നത് നൃത്തവും സംഗീതവും ആണ്. ഗീത ടീച്ച